Tenis alternatywny
admin
Wszyscy znamy tenis jako grę singla przeciwko singlowi, debla przeciwko deblowi, czy miksta przeciwko mikstowi. Są jednak też inne, alternatywne gatunki tenisa . Dzisiaj trochę o nich.
1. Tenis na wózkach (wheelchair tennis)
Tenis na wózkach swoje początki ma w późnych latach 70-tych XX wieku, kiedy to sparaliżowany Brad Parks postanowił zagrać w tenisa. Wymyślił reguły, jeździł po Stanach i zachęcał niepełnosprawnych ludzi do grania. To również on wpadł na pomysł zasady „podwójnego odbicia”. W 1992 dyscyplina ta staje się oficjalną dyscypliną paraolimpijską. Dzisiaj tę dyscyplinę uprawiają tysiące ludzi na świecie, na wielkich szlemach ma ona swoje stałe miejsce w kalendarium. W ostatnich latach w męskiej odmianie grę zdominował japończyk Shingo Kuneida. W kobiecej zaś nie ma sobie równych holenderka Esther Vergeer.
2. Tenis plażowy (Beach tenis)
Beach tenis to połączenie tenisa z piłką plażową. Gra się tam systemem volley’owym, czyli piłka nie może spaść na ziemię. Rakietki są mniejsze, a piłka miększa, więc wolniejsza. Korzenie ma we Włoszech, gdzie pod koniec lat 80’tych XX wieku powstało pierwsze boisko dla wczasowiczów. Z czasem zaczęto przerabiać obiekty służące do gry w siatkówkę plażową, obniżając siatkę na wysokość 170 cm. W 1997 roku Giandomenico Bellettini założył IFBT, czyli światową federację tenisa plażowego. Od 2001 roku regularnie odbywają się mistrzostwa Europy i Świata w tej dyscyplinie. Najlepsi zawodnicy pochodzą z Włoch i Francji.
3. Amerykański, australijski i kanadyjski debel (American, Australian and Canadian Doubles)
Trzy specyficzne odmiany debli polegające na tym, że z jednej strony kortu jest dwóch zawodników, z drugiej tylko jeden. W Amerykańskim zawodnicy się zmieniają, żeby każdy mógł zagrać jako singiel, w pozostałych dwóch zwykle wybiera się znacznie lepszego tenisistę na singlistę.
4. Jordache tenis
Rywalizacja pomiędzy trzema zawodnikami. Dwóch z nich gra gema: zwycięzca zgarnia 5 punktów, przegrany dostaje w zależności od osiągnięć: 3 punkty za równowagę, 2 punkty za 30 punktów, 1 punkt za 15. Przegrany schodzi, zastępuje jego trzeci zawodnik. Wygrywa zawodnik, który jako pierwszy zdobędzie 50 punktów. Wynik jest liczony nieprzerwanie tzn. kiedy zawodnik ma 49 punktów, wystarczy mu do zwyciężenia 1 punkt. W 2005 powstała wariacja na ten temat zwana mini-jordache, w której przeciwnicy grają do 25 punktów.
5. Mini tenis
Jest to ewolucja w treningu przygotowujących głównie młodych adeptów do dyscypliny. Piłki są specjalnie przygotowane: mają inny kolor i są zmiękczone, dzięki czemu nie latają tak szybko i nie obijają się tak mocno. Często zmniejszeniu ulega też kort, dzięki czemu junior może pokryć cały obszar gry.
Jak widać, tenis to nie tylko „zwykłe” turnieje ATP, czy WTA. Są też inne rodzaje sportowej rozrywki, zabawy. Jeśli więc masz dosyć „normalnego” tenisa, spróbuj którejś z tych dyscyplin, może odnajdziesz w niej zabawę i chęć do walki.
Autor: Dawid Paluch
