Psycholog, recepta na sukces Murraya?

Ostatnio Szkot Andy Murray publicznie oświadczył, że blisko współpracuje z psychologiem i nawet rozważa zabieranie go ze swoim teamem na turnieje.

Tą wypowiedzią sprawił, że ożywiła się dyskusja na temat współpracy tenisistów z psychologami i istotności przygotowania psychicznego zawodników.

Psycholog to bardzo ważna osoba w życiu każdego sportowca. A w tenisie ustawilibyśmy ją na równi z talentem i pracowitością zawodnika. Dlaczego?

Bez dobrego psychologa w swoim sztabie mało który tenisista osiągał by takie sukcesy, jak dzisiejsi panowie i panie z pierwszych pozycji ATP i WTA.

Tenis to sport dla ludzi o mocnych nerwach i psychika jest wyjątkowo ważna. Umiejętność skupienia, gdy tłum skanduje  Twoje imię lub wykrzykuje w Twoją  stronę obraźliwe słowa, a ty musisz do końca zachować zimną krew, aby zdobyć punkt i wygrać gema, seta czy też cały mecz, to podstawa. Ile razy zdarzało się, że tenisiści przegrywali mecz mając 2 wygrane sety i piłki meczowe w 3.

Trzeba pamiętać, że tenisistą zostaje się od małego. Ci ludzie swoje kariery zaczynali bardzo wcześnie – siostry Radwańskie czy Williams na korcie pojawiły się chyba zaraz po urodzeniu i wyjściu ze szpitala.

Wyobraźcie sobie, że od 4-5 roku życia zaczynacie uczęszczać na zajęcia tenisa. Z czasem zajęć jest kilka w tygodniu, później codziennie, a z czasem okazuje się , że na korcie spędzacie cały dzień.

Przed zajęciami w szkole, po szkole, w każdy dzień wolny. Musicie uważać na to co jecie, dodatkowo dbać o przygotowanie fizyczne – zajęcia siłowe, bieganie, pływanie. Zaczynacie jeździć na turnieje i Wasze życie ogranicza się do kortów, walizki, która zawsze jest gotowa, szkoły. Nie macie czasu na zabawy z rówieśnikami, jedyni znajomi to Ci z kortów, z którymi z czasem zaczynacie rywalizować i stajecie po różnych stronach siatki. Towarzyszą Wam skurcze, kontuzje frustracje.

Wasi koledzy idą na studniówki, a wy w tym czasie jesteście w drodze na turniej. Wasi znajomi zaczynają wychodzić na spotkania, imprezy, wy nie możecie im towarzyszyć, bo wszystko poświęcacie tenisowi, który może kiedyś odpłaci się trofeum z jakiegoś wielkiego szlema. Uczycie się radzić sobie z porażkami , ale to okrutnie trudne, biorąc pod uwagę, że wkładacie 100% siebie i całe Wasze życie kręci się wkoło tenisa, a okazuje się, że sukcesy nie są tak spektakularne, jakbyście tego chcieli.

Odwieszaliście rakietę na kołek milion razy , ale adrenalina i miłość do tego sportu zawsze wygrywa i wracacie na kort.

Takie życie, pełne emocji, momentów załamania i wypełnione stresem, adrenaliną to bardzo ciężki temat i bez dobrego specjalisty trudno się z tym wszystkim zmierzyć.

Najwięksi tenisiści na świecie długo pracowali ze swoimi psychologami, żeby ich przygotowanie psychiczne było równie dobre co fizyczne.

Roger Federer był kiedyś nieokrzesanym buntownikiem mającym problemy z emocjami na korcie.

Na jego sukces pracował cały sztab ludzi, od trenera, przez dietetyka, managera w postaci jego własnej żony, masażysty ,osoby odpowiedzialnej za odnowę biologiczna aż po właśnie psychologa. Dziś u Federera wszystko działa jak w szwajcarskim zegarku. Roger to teraz tenisowy gentelman, rewelacyjnie panujący nad emocjami i  potrafiący skupić się w 100% na osiągnięciu danego wyniku nie przejmując się porażkami i nigdy nie poddając.

Polskiemu tenisiście Jerzemu Janowiczowi bardzo przydałby się świetny specjalista od przygotowania psychicznego, bo „głowa”  u Janowicza jest chyba najsłabszym ogniwem. Pisaliśmy o jego zachowaniu podczas meczu 1 rundy na Wimbledonie i później na pomeczowej konferencji.

Jurek przyzwyczaił nas do tego, że nie panuje nad emocjami i nie radzi sobie ze stresem, ale musi w końcu dopracować ten element , bo jeśli wkrótce tego nie zrobi nie wróżymy mu spektakularnych sukcesów na korcie.

Bez treningu psychiki nic się w tym sporcie nie osiągnie.