Korty ceglane:
Stosowanie nawierzchni wykonanej z mączki ceglanej pozwala rozróżnić dwa rodzaje kortów:
- z czerwonej cegły (typ najczęściej wykorzystywany w Europie),
- mączki szarej (w Ameryce).
Na kortach ceglanych piłka odbija się wyżej i z mniejszą prędkością, ponieważ nawierzchnia jest szorstka i występuje na niej duże tarcie.
Zawodnik ma więcej czasu, aby dobiec do piłki i dobrze się ustawić. Na mączce ceglanej można z kolei wykonywać tzw. poślizgi. Stopień wysuszenia miału decyduje o możliwościach poślizgu.
Podczas gry na korcie ceglanym istnieje szansa zastosowania silniejszej rotacji awansującej. Piłkę można przebijać wyżej nad siatką wykorzystując długość i szerokość kortu, w celu zmylenia przeciwnika.
Wymiany piłek na korcie ziemnym trwają z reguły dłużej niż na innych nawierzchniach, gdyż jest to najwolniejsza z nawierzchni tenisowych.
Gracz, aby uzyskiwać dobre wyniki na takim korcie, musi wykazać się dużą wytrzymałością i cierpliwością.
Korty wykonane z mączki ceglanej wymagają większego wysiłku przy ich utrzymaniu, są dość kosztowne.
Wykorzystywana jest m.in. na kortach Roland Garros podczas turnieju French Open.
Parametry kortów ceglanych:
Szybkość gry:
Korty ceglane, zwane potocznie ziemnymi są uważane za najwolniejszą nawierzchnią tenisową.
Piłka w wyniku kontaktu z tego typu kortem traci ok. 41% swojej prędkości. Oznacza to w praktyce, że jeżeli piłka zostanie uderzona z prędkością 100 km/h to po odbiciu od kortu zwolni do prędkości 59 km/h.
Piłka ponadto odbija się wyżej od podłoża niż na innych kortach (średnio na wysokość klatki piersiowej zawodnika).
Oba te czynniki sprawiają, że wymiany na kortach ziemnych trwają zazwyczaj dłużej niż na pozostałych nawierzchniach.
Budowa kortu:
Korty ceglane zawdzięczają swoją nazwę mieszance, która stanowi wierzchnią warstwę kortu i ma grubość przeważnie 1 cm.
Składa się ona głównie ze zmielonej na mączkę cegły o charakterystycznej ciemnoczerwonej barwie.
Im więcej mączki ceglanej użyto do tego celu, tym wolniejszy jest kort (piłka bardziej zwalnia podczas odbicia od kortu).
Zwyczajowo korty ziemne, oprócz wspomnianej mączki, posiadają jeszcze:
- warstwę mieszanki mineralnej (4 cm),
- warstwę żużlu o średnicy 5-30 mm (10 cm),
- na samym dole warstwę grubego żużlu o średnicy 5-10 cm (15 cm).
Grubość poszczególnych warstw (podana w nawiasach) również może mieć wpływ na zachowanie się piłki na korcie, podobnie jak wilgotność powietrza w miejscu rozgrywania turnieju.
Konserwacja kortu:
Korty ziemne są uważane za drogie nie tylko w budowie, ale również w utrzymaniu, gdyż kort po każdym spotkaniu wymaga odpowiedniej konserwacji.
Na ceglanej mączce tworzą się podczas gry nierówności, wymagające użycia walca lub specjalnej szczotki do wyrównania kortu.
Warstwa wierzchnia powinna być przede wszystkim dobrze ubita, gdyż przy mocniejszym wietrze, ceglany pył może zostać rozwiany po korcie i zasłonić linie lub nawet dostać się do oczu zawodnika.
W przypadku opadów deszczu warto przykryć kort nieprzemakalną płachtą, aby nie nasiąknął wodą. Im wilgotniejszy kort tym piłka odbija się niżej od nawierzchni, ale też bardziej zwalnia niż na suchym korcie.
Charakterystyka nawierzchni:
Ceglany miał pokrywający kort jest stosunkowo miękki, przez co poruszanie się po nim słabiej obciąża stawy, a upadki na kortach ziemnych bywają mniej bolesne. Zazwyczaj kończą się one drobnymi obtarciami i mniej lub bardziej ubrudzonym strojem.
Mączka umożliwia również zawodnikom ślizganie się po korcie, co ułatwia dobiegnięcie do zagranej przez rywala piłki.