Profil turnieju:
WIMBLEDON
Nazwa turnieju: Wimbledon
Miejsce: Londyn, Anglia
Data: 23.06.2014-06.07.2014
Nawierzchnia: Korty trawiaste
Pula nagród: £ TBD
Oficjalna strona turnieju: www.wimbledon.com
Wimbledon:
Tenisowy turniej zaliczany do turniejów Wielkiego Szlema.
Rozgrywany jest on od 1877 roku jako mistrzostwa Anglii.
Jest to najstarszy i najbardziej prestiżowy turniej tenisowy w świecie – The Championships.
Rozgrywany jest w jednej z 32 dzielnic Wielkiego Londynu (London Borough of Merton), położonej na południowy zachód od centrum miasta, na tamtejszych kortach trawiastych All England Lawn Tennis and Croquet Club, na przełomie czerwca i lipca.
Uznawany jest za nieoficjalne mistrzostwa świata na kortach trawiastych.
Historia Wimbledonu:
Rosnące opłaty za dzierżawę czteroakrowej działki, na której znajdowały się korty do krokieta i tenisa, a także awaria walca do konserwacji boiska, zmusiły członków All England Lawn Tennis and Croquet Club do wymyślenia sposobu na zdobycie dodatkowych funduszy.
Klub wpadł na pomysł zorganizowania turnieju tenisowego. W pierwszej edycji turnieju, rozegranego w 1877 roku wystartowało dwudziestu dwóch elegancko ubranych angielskich dżentelmenów, a zwyciężył Spencer Gore, otrzymując nagrodę pieniężną w wysokości 12 funtów. Z kolei zysk klubu z tytułu organizacji turnieju wyniósł 10 funtów.
Pierwsze wimbledońskie mistrzostwa oglądało około 200 osób i z każdym rokiem liczba widzów rosła. Początkowo zwycięzca turnieju w następnej edycji startował od razu w finale, podczas gdy pozostali gracze rywalizowali między sobą o drugie wolne miejsce w meczu finałowym.
W 1907 roku Australijczyk Norman Brookes został pierwszym zwycięzcą pochodzącym z poza Wysp Brytyjskich.
W 1882 roku komitet turnieju zdecydował się dokonać kilku zmian w regulaminie:
- obniżono siatkę,
- zezwolono na serwowanie z nad głowy,
- zmniejszono wymiary pola serwisowego.
Poza małymi poprawkami w 1888 roku oraz wprowadzeniu tie-breaka w 1968 roku, zasady gry w niezmienionej formie przetrwały do dzisiaj.
W 1884 roku na Wimbledonie po raz pierwszy rozegrano turniej deblowy oraz dopuszczono do rywalizacji panie.
Na starcie stanęło trzynaście dam, a wygrała Brytyjka Maud Watson, która okazała się najlepsza także rok później.
Pierwszą zwyciężczynią z poza Wysp Brytyjskich była Amerykanka May Sutton w 1905 roku (rok wcześniej wygrała turniej US Open).
Panie przez długi czas rywalizowały na korcie w długich białych sukniach i ten kolor ubioru obowiązywał również wśród panów. Jest to jedna z wimbledońskich tradycji, która zachowała się do dzisiaj.
W 1933 roku Amerykanin Bunny Austin, ku zdziwieniu widowni, pojawił się na centralnym korcie w krótkich, białych spodenkach. W ten sposób pękła kolejna tradycja na Wimbledonie.
Początkowo panowie praktycznie w ogóle nie odbijali piłki z powietrza czyli wolejem, gdyż uważano, że jest to uderzenie niegodne dżentelmena. Zamiast tego czekali cierpliwie aż piłka odbije się od nawierzchni.
W 1880 roku bracia bliźniacy William i Ernest Renshaw wprowadzili do gry uderzenie smeczem z nad głowy, które zwykle okazywało się kończącym.
Obaj zdominowali turniej wimbledoński w latach 80-tych XIX wieku, wygrywając razem siedem turniejów deblowych oraz osiem turniejów singlowych (z tego siedem wygrał William, co jest do dzisiaj rekordem Wimbledonu).
W 1927 roku po raz pierwszy przeprowadzono relację radiową z turnieju wimbledońskiego, co pomogło w popularyzacji dyscypliny.
Gra jeszcze bardziej zyskała na popularności, gdy pojawiła się telewizja i zaczęto przeprowadzać relację z turnieju wimbledońskiego (po raz pierwszy w 1937 roku).
W 2012 roku korty Wimbledonu były areną zmagań tenisistów podczas XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich, które rozpoczęły się trzy tygodnie po turnieju Championships 2012.
Korty Wimbledonu:
Nawierzchnię wszystkich 19 kortów, na których rozgrywany jest turniej stanowi trawa – życica.
Wimbledon jest w tej chwili jedynym turniejem wielkoszlemowym, rozgrywanym na trawie.
W przeszłości nawierzchnię trawiastą posiadały również inne turnieje wielkoszlemowe:
- French Open do 1928 roku,
- US Open do 1975 roku,
- Australian Open do 1988 roku.
Dwa główne korty Wimbledonu – kort centralny i kort nr 1 – są używane tylko podczas tego turnieju. Na pozostałych siedemnastu są rozgrywane także inne imprezy londyńskiego All England Lawn Tennis and Croquet Club.
Kort centralny powstał na Wimbledonie w 1922 roku. Jego pojemność to prawie 14 tysięcy miejsc. Ze względu na częste opady deszczu podczas turnieju, zbudowano nad nim zasuwany dach, który został ukończony w 2009 roku.
Kort centralny jest miejscem rozgrywania wszystkich półfinałów oraz finałów. We wcześniejszych fazach odbywa się na nim wiele pojedynków z udziałem najwyżej rozstawionych zawodników.
Drugim pod względem ważności kortem jest kort nr 1. W obecnej formie istnieje on od 1997 roku, kiedy to zastąpił swego zbyt małego poprzednika. Pojemność nowego kortu, to około 11 000.
Kort nr 2, o pojemności 3000 miejsc jest nazywany „cmentarzem mistrzów” (Graveyard of Champions). Nazwa ta wzięła się z tego, że wielu faworytów (m.in. John McEnroe, Pete Sampras czy siostry Williams) odpadało tu niespodziewanie we wczesnych fazach turnieju.
Tradycje Wimbledonu:
Tradycyjnymi barwami Wimbledonu są zielony i fioletowy. Takiego koloru są logo turnieju a nawet ręczniki używane przez zawodników.
Do 2005 roku ubrania w tej kolorystyce były noszone przez sędziów i dzieci od podawania piłek, jednak obecnie stroje te zastąpiły granatowe ubiory z kolekcji Ralpha Laurena.
Tenisiści grający na Wimbledonie zobowiązani są występować w białych kostiumach – jest to jedyne tego typu ograniczenie w całym cyklu rozgrywkowym.
W odniesieniu do zawodniczek zawsze używana jest na korcie forma „panna” (Miss) lub „pani” (Mrs). Z drugiej strony mężczyźni nie są tytułowani jako Mister.
Typową potrawą serwowaną widzom są truskawki z bitą śmietaną. Rocznie zużywa się do jej przyrządzania 28 ton truskawek i 7000 litrów śmietany.
Turniej wimbledoński rozpoczyna się zawsze w poniedziałek, pomiędzy 20 a 26 czerwca. Niedziela, siódmy dzień turnieju, jest tradycyjnie dniem wolnym. Nie odbywają się wtedy żadne gry.
Odstępstwo od tej reguły miało do tej pory miejsce trzykrotnie – w latach 1991, 1997 i 2004, kiedy właśnie w niedzielę nadrabiano spowodowane opadami deszczu zaległości. Wprowadzono wówczas tanie, dostępne od ręki bilety, bez rezerwacji miejsc.
W 2007 r. na Wimbledonie zrównano ostatecznie nagrody pieniężne dla tenisistów oraz tenisistek. Wcześniej równouprawnienie wprowadziły pozostałe turnieje wielkoszlemowe; Wimbledon pozostawał jedynym, który tego nie uczynił.
Wimbledon jest rozgrywany od 1877 roku, co czyni go najstarszym turniejem tenisowym na świecie.
Król na korcie:
W 50. rocznicę pierwszego turnieju na korcie pojawił się w roli zawodnika przyszły król Jerzy VI w parze z Sir Louisem Leislerem Greigiem.
Jako młodzi zawodnicy stanęli na przeciw dwóm tenisistom w znacznie starszym wieku. Byli to Arthur Gore (58), trzykrotny zwycięzca turnieju oraz H. Roper Barrett (52), który dwukrotnie walczył o tytuł w finale. Niestety młodzieńcza energia nie zdołała pobić wieloletniego doświadczenia i przyszły władca przegrał.
Do tej pory, to jedyny członek rodziny królewskiej, który grał w Wimbledonie.
Wielkie twarze Wimbledonu:
Wimbledon ma też swoje gwiazdy. Jedną z pierwszych był William Renshaw, który w latach 1882-1887 i 1889 wygrał mistrzostwa siedmiokrotnie. Jego sukcesy wzmogły zainteresowanie tenisem w Anglii.
Byli też bracia Doherty, Reggie i Laurie. Zdominowali oni mistrzostwa w Wimbledonie w latach 1897-1906. Przez te dziesięć lat najpierw Reggie, później Laurie wygrali aż dziewięć razy. Natomiast grając razem w debla wygrali aż osiem razy między 1897 a 1905 rokiem.
W latach dwudziestych zawody zdominowali francuzi, którym nie udało się odebrać tytułu między 1924 a 1929 rokiem. Byli to „Czterej Muszkieterowie”:
- Jean Borotra,
- Henri Cochet,
- Rene Lacoste,
- specjalista od debla Jacques Brugnon.
Rene Lacoste po zakończeniu kariery sportowej zajął się udoskonalaniem stroju tenisistów, dzięki czemu powstały koszulki polo (używane najpierw na kortach, a dopiero później w samym polo).
Podobnie jak Renshaw, siedem razy wygrali też Pete Sampras (1993-1995, 1997-2000) oraz Roger Federer (2003-2007, 2009 i 2012).
Co ciekawe spotkali się w turnieju dokładnie na styku ich karier. W 2001, w czwartej rundzie Wimbledonu Sampras uległ Federerowi po zaciętej walce.
Od tego czasu Sampras nie wygrał już tego turnieju, a Federer dwa lata później rozpoczął swój cykl zwycięstw.
Wśród kobiet najwięcej, 9 razy Wimbledon wygrała Amerykanka urodzona w Pradze, Martina Navrátilová (1978-1979, 1982-1987, 1990), 8 razy Wimbledon zwyciężała Amerykanka Helen Wills Moody (1927-1930, 1932-1933, 1935, 1938), po 7 razy Wimbledon wygrały Brytyjka Dorothea Douglass Chambers (1903-1904, 1906, 1910-1911, 1913-1914) i Niemka Steffi Graf (1988-1989, 1991-1993, 1995-1996).
Rekordy tenisistów XIX i początków XX wieku pomniejsza fakt, że korzystali z regulaminu obowiązującego do 1922 roku, gwarantującego obronę tytułu mistrza Wimbledonu bez konieczności przebijania się przez turniej zasadniczy, tj. challenge round. Wśród kobiet rekordzistką w ilości zwycięstw była Amerykanka Helen Wills Moody, która przed II wojną światową triumfowała osiem razy.
Pod tym względem przewyższyła ją naturalizowana Amerykanka, Martina Navrátilová, która tylko w grze pojedynczej triumfowała 9 razy.
Najdłuższe starcia na Wimbledonie:
W roku 1969 roku Pancho Gonzales i Charlie Pasarell rozegrali w pierwszej rundzie jeden z najdłuższych meczy na Wimbledonie. Gonzales miał wówczas 41 lat, a jego przeciwnik był o 16 lat młodszy. Pierwszy set był istną batalią, ale skończył się zwycięstwem Gonzalesa 24-22. Wówczas zaczęło już zachodzić słońce i czterdziestolatek nalegał na zawieszenie meczu, na co nie zgodził się sędzia. W gorszym świetle młody Pasarell wygrał 6-1, po czym sędzia zgodził się, że mecz należy przerwać, ku niezadowoleniu widzów. Kolejnego dnia zawodnicy stanęli do dalszego boju. Mecz ostatecznie trwał 5 godzin i 12 minut. Wszystkie trzy sety tego dnia wygrał Gonzales 16-14, 6-3 i 11-9. Najdłuższy mecz w historii tenisa (zarówno w liczbie gemów, jak i długości trwania) rozegrano w trakcie tego turnieju w roku 2010.
W pierwszej rundzie stanęli na przeciwko siebie John Isner i Nicolas Mahut. Mecz rozpoczął się 22 czerwca o 18:13 i został przerwany po dwóch setach o 21:05.
Kolejnego dnia zawodnicy grali od 14:05 do 21:10 i znów należało przerwać mecz z uwagi na zachodzące słońce. Wynik zawieszono na poziomie 59-59 w piątym secie.
Kontynuowano trzeciego dnia od 15:43 do 16:48, kiedy to w końcu zwyciężył John Isner.
Mecz trwał razem 11 godzin i 5 minut, z czego ostatni set aż 8 godzin i 11 minut (6:4, 3:6, 6:7(7), 7:6(3), 70:68).
Nazwano to starcie „niekończącym się meczem”. Obaj zawodnicy pobili wówczas wiele rekordów. Między innymi każdy z nich zaserwował więcej niż 100 asów.
Polskie sukcesy na Wimbledonie:
1937:
Jadwiga Jędrzejowska dotarła do finału Wimbledonu, jednak uległa Dorothy Round.
1995:
Aleksandra Olsza zdobyła singlowy i deblowy (w parze z Carą Black) tytuł juniorski.
2005:
Agnieszka Radwańska wygrała juniorski Wimbledon.
2006:
Urszula Radwańska dotarła do półfinału w turnieju juniorskim.
Agnieszka Radwańska otrzymała „dziką kartę”, dającą jej prawo do gry w gronie seniorek.
2007:
Agnieszka Radwańska dotarła do trzeciej rundy singla i debla.
Urszula Radwańska wygrała juniorski Wimbledon w grze pojedynczej i w grze podwójnej w parze z Anastazją Pawluczenkową.
2008:
Agnieszka Radwańska znalazła się w ćwierćfinale singla, w którym nie sprostała Serenie Williams.
2009:
Agnieszka Radwańska ponownie odnotowała ćwierćfinał, przegrywając jednak z Venus Williams.
2010:
Agnieszka Radwańska dotarła do czwartej rundy turnieju.
2011:
Łukasz Kubot dotarł do czwartej rundy wimbledonu.
2012:
Agnieszka Radwańska dotarła do finału Wimbledonu i została wiceliderką rankingu tenisistek.
2013:
Jerzy Janowicz dotarł do półfinału, pokonując wcześniej w ćwierćfinale Łukasza Kubota.
Agnieszka Radwańska również dotarła do półfinału.
Ciekawostki turniejowe:
- Goran Ivanisevic może się pochwalić największą ilością asów w ciągu siedmiu meczów turnieju głównego mężczyzn w roku 2001 – zaserwował ich 212.
- Martina Hingis jest jedyną zawodniczką w historii, która przegrała dwukrotnie w pierwszej rundzie, będąc rozstawioną z numerem 1.
- Najdłuższy finał singla mężczyzn rozegrali w 2008 roku Rafael Nadal i Roger Federer. Mecz trwał 4 godziny i 48 minut.
- U kobiet najdłuższy pojedynek o wielkoszlemowy tytuł miał miejsce w 2005 roku między Venus Williams a Lindsay Davenport i trwał 2 godziny i 45 minut.
Wyniki Wimbledonu:
Finały Wimbledonu, Mężczyźni:
2013: Andy Murray Novak Djokovic 6-4 7-5 6-4
2012: Roger Federer Andy Murray 4-6 7-5 6-3 6-4
2011: Novak Đoković Rafael Nadal 6-4 6-1 1-6 6-3
2010: Rafael Nadal Tomas Berdych 6-3 7-5 6-4
2009: Roger Federer Andy Roddick 5-7 7-6(6) 7-6(5) 3-6 16-14
2008: Rafael Nadal Roger Federer 6-4 6-4 6-7(5) 6-7(8) 9-7
2007: Roger Federer Rafael Nadal 7-6(7) 4-6 7-6(3) 2-6 6-2
2006: Roger Federer Rafael Nadal 6-0 7-6(5) 6-7(2) 6-3
2005: Roger Federer Andy Roddick 6-2 7-6(2) 6-4
2004: Roger Federer Andy Roddick 4-6 7-5 7-6(3) 6-4
2003: Roger Federer Mark Philippoussis 7-6(5) 6-2 7-6(3)
2002: Lleyton Hewitt David Nalbandian 6-1 6-3 6-2
2001: Goran Ivanisevic Patrick Rafter 6-3 3-6 6-3 2-6 9-7
2000: Pete Sampras Patrick Rafter 6-7(10) 7-6(5) 6-4 6-2
1999: Pete Sampras Andre Agassi 6-3 6-4 7-5
1998: Pete Sampras Goran Ivanisevic 6-7(2) 7-6(9) 6-4 3-6 6-2
1997: Pete Sampras Cedric Pioline 6-4 6-2 6-4
1996: Richard Krajicek MaliVai Washington 6-3 6-4 6-3
1995: Pete Sampras Boris Becker 6-7 6-2 6-4 6-2
1994: Pete Sampras Goran Ivanisevic 7-6(2) 7-6(5) 6-0
1993: Pete Sampras Jim Courier 7-6(3) 7-6(6) 3-6 6-3
1992: Andre Agassi Goran Ivanisevic 6-7(8) 6-4 6-4 1-6 6-4
1991: Michael Stich Boris Becker 6-4 7-6(4) 6-4
1990: Stefan Edberg Boris Becker 6-2 6-2 3-6 3-6 6-4
1989: Boris Becker Stefan Edberg 6-0 7-6(1) 6-4
1988: Stefan Edberg Boris Becker 4-6 7-6(2) 6-4 6-2
1987: Pat Cash Ivan Lendl 7-6(5) 6-2 7-5
1986: Boris Becker Ivan Lendl 6-4 6-3 7-5
1985: Boris Becker Kevin Curren 6-3 6-7(4) 7-6(3) 6-4
1984: John McEnroe Jimmy Connors 6-1 6-1 6-2
1983: John McEnroe Chris Lewis 6-2 6-2 6-2
1982: Jimmy Connors John McEnroe 3-6 6-3 6-7(2) 7-6(5) 6-4
1981: John McEnroe Bjorn Borg 4-6 7-6(1) 7-6(4) 6-4
1980: Bjorn Borg John McEnroe 1-6 7-5 6-3 6-7(16) 8-6
1979: Bjorn Borg Roscoe Tanner 6-7(4) 6-1 3-6 6-3 6-4
1978: Bjorn Borg Jimmy Connors 6-2 6-2 6-3
1977: Bjorn Borg Jimmy Connors 3-6 6-2 6-1 5-7 6-4
1976: Bjorn Borg Ilie Nastase 6-4 6-2 9-7
1975: Arthur Ashe Jimmy Connors 6-1 6-1 5-7 6-4
1974: Jimmy Connors Ken Rosewall 6-1 6-1 6-4
1973: Jan Kodes Alex Metreveli 6-1 9-8 6-3
1972: Stan Smith Ilie Nastase 4-6 6-3 6-3 4-6 7-5
1971: John Newcombe Stan Smith 6-3 5-7 2-6 6-4 6-4
1970: John Newcombe Ken Rosewall 5-7 6-3 6-2 3-6 6-1
1969: Rod Laver John Newcombe 6-4 5-7 6-4 6-4
1968: Rod Laver Tony Roche 6-3 6-4 6-2
1967: John Newcombe Wilhelm P. Bungert 6-3 6-1 6-1
1966: Manuel Santana Dennis Ralston 6-4 11-9 6-4
1965: Roy Emerson Fred Stolle 6-2 6-4 6-4
1964: Roy Emerson Fred Stolle 6-1 12-10 4-6 6-3
1963: Chuck McKinley Fred Stolle 9-7 6-1 6-4
1962: Rod Laver Marty Mulligan 6-2 6-2 6-1
1961: Rod Laver Chuck McKinley 6-3 6-1 6-4
1960: Neale Fraser Rod Laver 6-4 3-6 9-7 7-5
1959: Alex Olmedo Rod Laver 6-4 6-3 6-4
1958: Ashley Cooper Neale Fraser 3-6 6-3 6-4 13-11
1957: Lew Hoad Ashley Cooper 6-2 6-1 6-2
1956: Lew Hoad Ken Rosewall 6-2 4-6 7-5 6-4
1955: Tony Trabert Kurt Nielsen 6-3 7-5 6-1
1954: Jaroslav Drobny Ken Rosewall 13-11 4-6 6-2 9-7
1953: Victor Seixas Kurt Nielsen 9-7 6-3 6-4
1952: Frank Sedgman Jaroslav Drobny 4-6 6-2 6-3 6-2
1951: Dick Savitt Ken McGregor 6-4 6-4 6-4
1950: Budge Patty Frank Sedgman 6-1 8-10 6-2 6-3
1949: Ted Schroeder Jaroslav Drobny 3-6 6-0 6-3 4-6 6-4
1948: Robert Falkenburg John Bromwich 7-5 0-6 6-2 3-6 7-5
1947: Jack Kramer Tom Brown 6-1 6-3 6-2
1946: Yvon Petra Geoff Brown 6-2 6-4 7-9 5-7 6-4
1939: Bobby Riggs Elwood Cooke 2-6 8-6 3-6 6-3 6-2
1938: Don Budge Henry Austin 6-1 6-0 6-3
1937: Don Budge Gottfried von Cramm 6-3 6-4 6-2
1936: Fred Perry Gottfried von Cramm 6-1 6-1 6-0
1935: Fred Perry Gottfried von Cramm 6-2 6-4 6-4
1934: Fred Perry Jack Crawford 6-3 6-0 7-5
1933: Jack Crawford Ellsworth Vines 4-6 11-9 6-2 2-6 6-4
1932: Ellsworth Vines Henry Austin 6-4 6-2 6-0
1931: Sidney B. Wood Francis Shields w/o
1930: Bill Tilden Wilmer Allison 6-3 9-7 6-4
1929: Henri Cochet Jean Borotra 6-4 6-3 6-4
1928: Rene Lacoste Henri Cochet 6-1 4-6 6-4 6-2
1927: Henri Cochet Jean Borotra 4-6 4-6 6-3 6-4 7-5
1926: Jean Borotra Howard Kinsey 8-6 6-1 6-3
1925: Rene Lacoste Jean Borotra 6-3 6-3 4-6 8-6
1924: Jean Borotra Rene Lacoste 6-1 3-6 6-1 3-6 6-4
1923: William Johnston Francis Hunter 6-0 6-3 6-1
1922: Gerald Patterson Randolph Lycett 6-3 6-4 6-2
1921: Bill Tilden Brian Norton 4-6 2-6 6-1 6-0 7-5
1920: Bill Tilden Gerald Patterson 2-6 6-2 6-3 6-4
1919: Gerald Patterson Norman Brookes 6-3 7-5 6-2
1914: Norman Brookes Anthony Wilding 6-4 6-4 7-5
1913: Tony Wilding Maurice McLoughlin 8-6 6-3 10-8
1912: Tony Wilding Arthur Gore 6-4 6-4 4-6 6-4
1911: Tony Wilding H. Roper Barrett 6-4 4-6 2-6 6-2 RET
1910: Tony Wilding Arthur Gore 6-4 7-5 4-6 6-2
1909: Arthur Gore Josiah Ritchie 6-8 1-6 6-2 6-2 6-2
1908: Arthur Gore H. Roper Barrett 6-3 6-2 4-6 3-6 6-4
1907: Norman Brookes Arthur Gore 6-4 6-2 6-2
1906: Laurie Doherty Frank Riseley 6-4 4-6 6-2 6-3
1905: Laurie Doherty Norman Brookes 8-6 6-2 6-4
1904: Laurie Doherty Frank Riseley 6-1 7-5 8-6
1903: Laurie Doherty Frank Riseley 7-5 6-3 6-0
1902: Laurie Doherty Arthur Gore 6-4 6-3 3-6 6-0
1901: Arthur Gore Reginald Doherty 4-6 7-5 6-4 6-4
1900: Reggie Doherty Sidney Smith 6-8 6-3 6-1 6-2
1899: Reggie Doherty Arthur Gore 1-6 4-6 6-3 6-3 6-3
1898: Reggie Doherty Lawrence Doherty 6-3 6-3 2-6 5-7 6-1
1897: Reggie Doherty Harold Mahoney 6-4 6-4 6-3
1896: Harold Mahoney Wilfred Baddeley 6-2 6-8 5-7 8-6 6-3
1895: Wilfred Baddeley Wilberforce Eaves 4-6 2-6 8-6 6-2 6-3
1894: Joshua Pim Wilfred Baddeley 10-8 6-2 8-6
1893: Joshua Pim Wilfred Baddeley 3-6 6-1 6-3 6-2
1892: Wilfred Baddeley Joshua Pim 4-6 6-3 6-3 6-2
1891: Wilfred Baddeley Joshua Pim 6-4 1-6 7-5 6-0
1890: Willoughby Hamilton William Renshaw 6-8 6-2 3-6 6-1 6-1
1889: William Renshaw Ernest Renshaw 6-4 6-1 3-6 6-0
1888: Ernest Renshaw Herbert Lawford 6-3 7-5 6-0
1887: Herbert Lawford Ernest Renshaw 1-6 6-3 3-6 6-4 6-4
1886: William Renshaw Herbert Lawford 6-0 5-7 6-3 6-4
1885: William Renshaw Herbert Lawford 7-5 6-2 4-6 7-5
1884: William Renshaw Herbert Lawford 6-0 6-4 9-7
1883: William Renshaw Ernest Renshaw 2-6 6-3 6-3 4-6 6-3
1882: William Renshaw Ernest Renshaw 6-1 2-6 4-6 6-2 6-2
1881: William Renshaw John Hartley 6-0 6-1 6-1
1880: John Hartley Herbert Lawford 6-3 6-2 2-6 6-3
1879: John Hartley Vere St. Leger Goold 6-2 6-4 6-2
1878: Frank Hadow Spencer Gore 7-5 6-1 9-7
1877: Spencer Gore William Marshall 6-1 6-2 6-4
Finały Wimbledonu, Kobiety:
2013: Marion Bartoli Sabine Lisicki 6-1 6-4
2012: Serena Williams Agnieszka Radwańska 6-1 5-7 6-2
2011: Petra Kvitová Maria Szarapowa 6-3 6-4
2010: Serena Williams Wiera Zwonariewa 6-3 6-2
2009: Serena Williams Venus Williams 7-6 6-2(2)
2008: Venus Williams Serena Williams 7-5 6-4
2007: Venus Williams Marion Bartoli 6-4 6-1
2006: Amelie Mauresmo Justine Henin-Hardenne 2-6 6-3 6-4
2005: Venus Williams Lindsay Davenport 4-6 7-6(4) 9-7
2004: Maria Sharapova Serena Williams 6-1 6-4
2003: Serena Williams Venus Williams 4-6 6-4 6-2
2002: Serena Williams Venus Williams 7-6(4) 6-3
2001: Venus Williams Justine Henin-Hardenne 6-1 3-6 6-0
2000: Venus Williams Lindsay Davenport 6-3 7-6(3)
1999: Lindsay Davenport Steffi Graf 6-4 7-5
1998: Jana Novotna Nathalie Tauziat 6-4 7-6(2)
1997: Martina Hingis Jana Novotna 2-6 6-3 6-3
1996: Steffi Graf Arantxa Sanchez-Vicario 6-3 7-5
1995: Steffi Graf Arantxa Sanchez-Vicario 4-6 6-1 7-5
1994: Conchita Martinez Martina Navratilova 6-4 3-6 6-3
1993: Steffi Graf Jana Novotna 7-6 1-6 6-4
1992: Steffi Graf Monica Seles 6-2 6-1
1991: Steffi Graf Gabriela Sabatini 6-4 3-6 8-6
1990: Martina Navratilova Zina Garrison 6-4 6-1
1989: Steffi Graf Martina Navratilova 6-2 6-7 6-1
1988: Steffi Graf Martina Navratilova 5-7 6-2 6-1
1987: Martina Navratilova Steffi Graf 7-5 6-3
1986: Martina Navratilova Hana Mandlikova 7-6 6-3
1985: Martina Navratilova Chris Evert 4-6 6-3 6-2
1984: Martina Navratilova Chris Evert 7-6 6-2
1983: Martina Navratilova Andrea Jaeger 6-0 6-3
1982: Martina Navratilova Chris Evert 6-1 3-6 6-2
1981: Chris Evert Hana Mandlikova 6-2 6-2
1980: Evonne Goolagong-Cawley Chris Evert 6-1 7-6
1979: Martina Navratilova Chris Evert 6-4 6-4
1978: Martina Navratilova Chris Evert 2-6 6-4 7-5
1977: Virginia Wade Betty Stove 4-6 6-3 6-1
1976: Chris Evert Evonne Goolagong-Cawley 6-3 4-6 8-6
1975: Billie Jean King Evonne Goolagong-Cawley 6-0 6-1
1974: Chris Evert Olga Morozova 6-0 6-4
1973: Billie Jean King Chris Evert 6-0 7-5
1972: Billie Jean King Evonne Goolagong-Cawley 6-3 6-3
1971: Evonne Goolagong-Cawley Margaret Smith Court 6-4 6-1
1970: Margaret Smith Court Billie Jean King 14-12 11-9
1969: Ann Haydon-Jones Billie Jean King 3-6 6-3 6-2
1968: Billie Jean King Judy Dalton Tegart 9-7 7-5
1967: Billie Jean King Ann Haydon-Jones 6-3 6-4
1966: Billie Jean King Maria Bueno 6-3 3-6 6-1
1965: Margaret Smith Court Maria Bueno 6-4 7-5
1964: Maria Bueno Margaret Smith Court 6-4 7-9 6-3
1963: Margaret Smith Court Billie Jean King 6-3 6-4
1962: Karen Hantze Vera Sukova 6-4 6-4
1961: Angela Mortimer Christine Truman 4-6 6-4 7-5
1960: Maria Bueno Sandra Reynolds Price 8-6 6-0
1959: Maria Bueno Darlene Hard 6-4 6-3
1958: Althea Gibson Angela Mortimer 8-6 6-2
1957: Althea Gibson Darlene Hard 6-3 6-2
1956: Shirley Fry Angela Buxton 6-3 6-1
1955: Louise Brough Beverly Baker Fleitz 7-5 8-6
1954: Maureen Connolly Louise Brough 6-2 7-5
1953: Maureen Connolly Doris Hart 8-6 7-5
1952: Maureen Connolly Louise Brough 6-4 6-3
1951: Doris Hart Shirley Fry 6-1 6-0
1950: Louise Brough Margaret Osborne duPont 6-1 3-6 6-1
1949: Louise Brough Margaret Osborne duPont 10-8 1-6 10-8
1948: Louise Brough Doris Hart 6-3 8-6
1947: Margaret Osborne duPont Doris Hart 6-2 6-4
1946: Pauline Betz Louise Brough 6-2 6-4
1939: Alice Marble Kay Stammers 6-2 6-0
1938: Helen Wills Moody Helen Jacobs 6-4 6-0
1937: Dorothy Round Jadwiga Jedrzejowska 6-2 2-6 7-5
1936: Helen Jacobs Hilde Sperling 6-2 4-6 7-5
1935: Helen Wills Moody Helen Jacobs 6-3 3-6 7-5
1934: Dorothy Round Helen Jacobs 6-2 5-7 6-3
1933: Helen Wills Moody Dorothy Round 6-4 6-8 6-3
1932: Helen Wills Moody Helen Jacobs 6-3 6-1
1931: Cilly Aussem Hilde Sperling 6-2 7-5
1930: Helen Wills Moody Elizabeth Ryan 6-2 6-2
1929: Helen Wills Moody Helen Jacobs 6-1 6-2
1928: Helen Wills Moody Lili de Alvarez 6-2 6-3
1927: Helen Wills Moody Lili de Alvarez 6-2 6-4
1926: Kitty McKane Lili de Alvarez 6-2 4-6 6-3
1925: Suzanne Lenglen Joan Fry 6-2 6-0
1924: Kitty McKane Helen Wills Moody 4-6 6-4 6-4
1923: Suzanne Lenglen Kitty McKane 6-2 6-2
1922: Suzanne Lenglen Molla Bjurstedt Mallory 6-2 6-0
1921: Suzanne Lenglen Elizabeth Ryan 6-2 6-0
1920: Suzanne Lenglen Dorothea Lambert-Chambers 6-3 6-0
1919: Suzanne Lenglen Dorothea Lambert-Chambers 10-8 4-6 9-7
1914: Dorothea Lambert-Chambers Ethel Larcombe 7-5 6-4
1913: Dorothea Lambert-Chambers Winifred McNair 6-0 6-4
1912: Ethel Larcombe Charlotte Cooper 6-3 6-1
1911: Dorothea Lambert-Chambers Dora Boothby 6-0 6-0
1910: Dorothea Lambert-Chambers Dora Boothby 6-2 6-2
1909: Dora Boothby Agatha Morton 6-4 4-6 8-6
1908: Charlotte Cooper Agatha Morton 6-4 6-4
1907: May Sutton Dorothea Lambert-Chambers 6-1 6-4
1906: Dorothea Lambert-Chambers May Sutton 6-3 9-7
1905: May Sutton Dorothea Lambert-Chambers 6-3 6-4
1904: Dorothea Lambert-Chambers Charlotte Cooper 6-0 6-3
1903: Dorothea Lambert-Chambers Ethel Larcombe 4-6 6-4 6-2
1902: Muriel Robb Charlotte Cooper 7-5 6-1
1901: Charlotte Cooper Blanche Bingley 6-2 6-2
1900: Blanche Bingley Charlotte Cooper 4-6 6-4 6-4
1899: Blanche Bingley Charlotte Cooper 6-2 6-3
1898: Charlotte Cooper Louise Martin 6-4 6-4
1897: Blanche Bingley Charlotte Cooper 5-7 7-5 6-2
1896: Charlotte Cooper Alice Simpson Pickering 6-2 6-3
1895: Charlotte Cooper Helen Jackson 7-5 8-6
1894: Blanche Bingley Edith Austin 6-1 6-1
1893: Lottie Dod Blanche Bingley 6-8 6-1 6-4
1892: Lottie Dod Blanche Bingley 6-1 6-1
1891: Lottie Dod Blanche Bingley 6-2 6-1
1890: Helen Rice May Jacks 6-4 6-1
1889: Blanche Bingley Helen Rice 4-6 8-6 6-4
1888: Lottie Dod Blanche Bingley 6-3 6-3
1887: Lottie Dod Blanche Bingley 6-2 6-0
1886: Blanche Bingley Maud Watson 6-3 6-3
1885: Maud Watson Blanche Bingley 6-1 7-5
1884: Maud Watson Lillian Watson 6-8 6-3 6-3