Historia Tenisa Na Wózkach:

1976:
Brad Parks, 18-letni były narciarz akrobatyczny doznaje paraliżu nóg. Podczas swojej rehabilitacji spotyka Jeffa Minnenbrakera – atletę na wózku, i rozpoczynają dyskusję na temat możliwości uprawiania tenisa na wózku.

1977:
Brad i Jeff zaczynają promować tenis na wózkach na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych w czasie obozów i meczy pokazowych. Zaczynają również ustalać zasady gry.
W maju, Los Angeles City Parks and Recreation Department gości po raz pierwszy w historii turniej tenisa na wózkach podczas którego bierze udział 20 zawodników.

1980:
Na początku roku 1980 zostaje utworzona Narodowa Fundacja Tenisa Na Wózkach (National Foundation of Wheelchair Tennis – NFWT). Zarząd tworzy Brad Parks, David Saltz, Jim Worth oraz Dave Kiley.
Zostaje utworzony cykl 10 turniejów w Stanach Zjednoczonych, włączając po raz pierwszy w historii turniej Wielkiego Szlema – US Open Wheelchair Tennis Championships, rozgrywany w Racquet Club of Irvine podczas którego wzięło udział ponad 70 zawodników.
Zwycięzcą pierwszego Wielkiego Szlema – US Open Wheelchair Tennis Championships – zostaje Brad Parks.
Do końca roku 1980, ponad 300 zawodników bierze udział w turniejach tenisa na wózkach w USA.

1981:
Zostaje utworzony Związek Tenisistów Na Wózkach (The Wheelchair Tennis Players Association – WTPA) pod auspicjami NFWT.
Zostaje utworzony pierwszy cykl turniejów o nazwie „ Grand Prix Circuit” – seria 4 największych turniejów w różnych miastach USA, z kończącym serię turniejem US Open w październiku.
Jean-Pierre Limborg staje się pierwszym międzynarodowym uczestnikiem US Open. Po powrocie do Paryża, razem ze swoim trenerem Pierre Fusade, rozpoczyna program rozwoju tenisa na wózkach w Europie.
W Sydney (Australia), Graeme Watts rozpoczyna program tenisa na wózkach. 

1982:
Powstaje pierwszy klub tenisa na wózkach w Garchers.
Francja jest pierwszym europejskim krajem, który wdraża program Tenis Na Wózkach.
Yannick Noah i Henri Leconte wspierają program tenisa na wózkach we Francji. 

1983:
Paryż gości pierwszy europejski turnieje w tenisie na wózkach.
Grand Prix Circuit w USA liczy już 7 turniejów z kończącym cykl turniejem US Open. 

1984:
Everest & Jennings staję sie głównym sponsorem NFWT.
Cykl turniejów w USA zmienia nazwę na Everest & Jennings Grand Prix Circuit, podczas którego rozgrywa się 10 turniejów.
Masahiro Sato rozpoczyna program Tenis Na Wózkach po raz pierwszy w Japonii.
Anglia jest kolejnym europejskim miastem, gdzie tenis na wózkach zostaje przedstawiony. 

1985:
Ponad 1,500 tenisistów na wózkach bierze udział w turniejach w USA.
Po raz pierwszy zostają rozegrane Międzynarodowe Drużynowe Zawody, nazwane World Team Cup.
Zostaje rozegrany po raz pierwszy w historii turniej w Japonii – Japan Open.
Zostaje utworzona Europejska Federacja Tenisa Na Wózkach (European Wheelchair Tennis Federation – EWTF).

1986:
Zostaje rozegrany po raz pierwszy French Open w Antony w Paryżu.
The Everest & Jennings Grand Prix Circuit liczy już 55 turniejów, w których bierze udział ponad 2,000 zawodników.
Po raz pierwszy zostaje rozegrany US Open Juniorski w tenisie na wózkach, w którym bierze udział 60 zawodników. 

1987:
ITF wspomaga rozwój tenisa na wózkach oraz zarządza rozgrywkami.

1988:
ITF wprowadza “Regułę Dwóch Odbić” do Regulamin Gry w Tenisa.
Podczas US Open powstaje Międzynarodowa Federacja Tenisa Ziemnego Na Wózkach (International Wheelchair Tennis Federation – IWTF).
Dzięki staraniom John Noakes (International Stoke Mandeville Wheelchair Sports Federation – ISMWSF) oraz Doug MacCurdy i Eichii Kawatei (ITF Committee of Management) tenis na wózkach zostaje po raz pierwszy zademonstrowany podczas Igrzysk Paraolimpijskich w Seulu. 

1989:
Po raz pierwszy rozegrany zostaje Australian Open w Tenisie Na Wózkach na kortach National Tennis Centre at Flinders Park w Melbourne.

1990:
Turniej w tenisie na wózkach po raz pierwszy zostaje rozegrany wspólnie z turniejem dla pełnosprawnych tenisistów podczas Lipton Players Championships at Key Biscayne na Florida w USA.

1991:
Firma NEC staje się głównym sponsorem IWTF I zostaje założony NEC Wheelchair Tennis Tour and Ranking.
Podczas US Open po raz pierwszy jest pula nagród w tenisie na wózkach.
Wheelchair Tennis World Champions po raz pierwszy zostaje uznany przez ITF na tym samym poziomie co ich odpowiednik w tenisie dla pełnosprawnych tenisistów. 

1992:
Tenis Na Wózkach po raz pierwszy debiutuje na Igrzyskach Paraolimpijskich w Barcelonie (Hiszpania).
Randy Snow z USA oraz Monique van den Bosch z Holandii zdobywają złote medale paraolimpijskie zarówno w singlu jak i w deblu. 

1993:
ITF zgadza się na Walnym Zgromadzeniu, że zawodnicy na wózkach mogą brać udział w turniejach dla osób pełnosporawnych (jeżeli chcą).
Pierre Fusade obejmuje Prezydenture w IWTF po Brad Parks, który sprawował tą funkcję przez 5 lat.
Brad Parks otrzymuje nagrodę IWTF Trophy w uznaniu za jego wkład w rozwój tenisa na wózkach na świecie.
Na cześć jego pracy i osiągnięć, IWTF Trophy zmienia później nazwę na „Brad Parks Award”.

1994:
Inaugarycyjny NEC Wheelchair Tennis Masters zostaje rozegrany w Eindhoven w Holandii, gdzie bierze udział 8 najlepszych kobiet i mężczyzn.
Pierwszy Europejski Obóz dla Juniorów odbywa się w Paryżu. 

1997:
Podczas Walnego Zgromadzenia w Kairze, członkowie zagłosowali, żeby tenis na wózkach stał się w pełni integralną częścią ITF, na takich samych prawach jak ITF Junior oraz ITF Senior.
Martin McElhatton zostaje Prezydentem IWTF, natomiast Brad Parks po 20 latach odchodzi na emeryturę.
Yannick Noah staje się pierwszym patronem tenisa na wózkach.

1998:
Od 1 stycznia IWTF jest w pełni zintegrowany z ITF.
Powstaje Międzynarodowy Związek Tenisa Na Wózkach (International Wheelchair Tennis Association – IWTA).
Podczas Walnego Zgromadzenia, ITF dopuszcza „Regułę Dwóch Odbić” dla tenisistów na wózkach podczas zmagań z zawodnikami pełnosprawnymi. 

2000:
Inauguruje NEC Wheelchair Tennis Doubles Masters w czasie NEC Masters w Amersfoort, w Holandii.
Zostaje przedstawiony Program Antydopingowy w Tenisie Na Wózkach.
Zostaje założona Komisja Trenerów w Tenisie Na Wózkach. 

2002:
Australian Open staje się pierwszym turniejem wielkoszlemowym, podczas którego rozgrywany jest na tym samym obiekcie turniej dla osób pełnosprawnych i niepełnosprawnych.
Firma Camozzi staje się sponsorem tytularnym World Team Cup.

2003:

Firma Camozzi staje się głównym sponsorem Wheelchair Tennis Doubles Masters.

2004:
Podczas Igrzysk Paraolimpijskich w Atenach zostają rozegrane zawody w single i debla.
Johann Cruyff Foundation staje się partnerem ITF i wspomaga rozwój juniorskiego tenisa na wózkach.

2005:
Wimbledon gości po raz pierwszy zarówno tenisistów pełnosprawnych, jak również tenisistów na wózkach.
US Open staje się 3 turniejem wielkoszlemowym, który gości na swoim obiekcie tenisistów pełnosprawnych i niepełnosprawnych. 

2007:
Rolan Garros staje się ostatnim z czterech turniejów Wielkiego Szlema, który gości zarówno tenisistów pełnosprawnych, jak również tenisistów na wózkach.

2009:
BNP Paribas staje się oficjalnym partnerem dla NEC Wheelchair Tennis Tour oraz Invacare World Team Cup.

2010:
Masters po raz ostatni rozegrany zostaje w Holandii i zostaje przeniesiony do Belgii.
Doubles Masters również po raz ostatni zostaje rozegrany we Włoszech i zostaje przeniesiony do Holandii. 

2011:
Invacare, poprzednio sponsor tytularny World Team Cup, staje się sponsorem Doubles Masters.
Invacare Doubles Masters po raz pierwszy zostaje rozegrany w Frans Otten Stadium w Amsterdamie.
NEC Wheelchair Tennis Masters zostaje rozegrany w Mechelen w Belgii po raz pierwszy.
Firma NEC świętuje 20 rocznicę współpracy z ITF.