Wimbledon: Roger Federer – Novak Djokovic
admin
Garść statystyk przed finałem.
Tegoroczny Wimbledon zamknie pojedynek dwóch najlepszych tenisistów rankingu. Trzeba przyznać, że w perspektywie turnieju prezentowali najbardziej solidny tenis i w pełni zasłużenie zameldowali się w finale. W drodze do ostatniego pojedynku obaj zagrali niemal taką samą liczbę setów – Djokovic 20, Federer 19. Wyższa liczba w przypadku Serba wynika oczywiście z jego dwudniowego pojedynku z Kevinem Andersonem. Pięć setów, nerwy i wynik na ostrzu noża musiały się na nim odbić. W przypadku Federera jeden stracony set wynikał raczej z rozkojarzenia w trakcie meczu trzeciej rundy, kiedy podejmował Sama Grotha. Wynik spotkania w żadnym momencie nie był zagrożony.
Jednak zbliżona liczba rozegranych setów nie przekłada się na dystans pokonywany w trakcie spotkań – to Serb może czuć się bardziej zmęczony, ponieważ w niemal każdym przypadku przebiegł od Szwajcara więcej metrów, w tym rekordowe 2521, oczywiście w czwartej rundzie. Federer najwięcej musiał się nabiegać w ostatnim półfinałowym pojedynku – 1972 metry. Różnice te wynikają też ze stylu gry obu zawodników, unikania długich wymian w przypadku Rogera i rewelacyjnej defensywy jego jutrzejszego przeciwnika. W przypadku turnieju wielkoszlemowego przebiegnięty dystans może mieć znaczenie, zwłaszcza w perspektywie pięciosetowego boju, Djokovic udowodnił jednak, że potrafi rozgrywać długie spotkania, nie będzie to raczej czynnik decydujący o zwycięstwie.
Może nim być serwis. Zawodnicy do tej pory wykorzystywali go dobrze. Serbski tenisista częściej trafiał pierwszym podaniem – najgorszy wynik, 68%, zanotował w drugiej i czwartej rundzie, najlepszy, 76%, w półfinale. Federer wypada w tej statystyce słabiej – 61% pierwszego podania również osiągnął w drugiej rundzie, półfinał przyniósł najwyższy wynik – 76 %. Widać więc, że im bliżej decydujących starć, tym bardziej zawodnicy „podkręcali” swoją grę.
Gdy Federer trafiał pierwszym serwisem, to w większości przypadków wygrywał punkt. Procent zwycięskich piłek tylko raz spadł do poziomu 79 % – w drugiej rundzie. Pozostałe mecze to już doskonałe wykorzystywanie serwisu pomiędzy, plasujące się między 80% a 92 % skuteczności. U Djokovica nie jest tak dobrze w tym aspekcie – najlepiej było w trzeciej rundzie – 81%, w pozostałych meczach piłki wygrane po pierwszym podaniu nie przekraczały 79%. Ilość asów w obu przypadkach jest bardzo podobna – 67 Federera do 64 Djokovica.
Bardzo ciekawie wygląda też stosunek winnerów do niewymuszonych błędów. Szwajcar wygrał do tej pory 244 piłki, nieznacznie wyprzedzając serbskiego zawodnika, który osiągnął 228. Trzeba jednak podkreślić, że Federer miał łatwiejszą drabinkę, może poza półfinałem, Djokovic zazwyczaj mierzył się z wyżej notowanymi tenisistami. Najbardziej zaskakuje jednak statystyka niewymuszonych błędów. Szwajcar, w ostatnich latach, notował ich spore ilości za sprawą piłek psutych z backhandu. Dłuższe wymiany prowadzone przez tę stronę kortu były dla jego przeciwników kopalnią punktów. Nie na Wimbledonie – ogólnie niewymuszonych błędów popełnił tylko 75 przy 99 Djokovica, a więc tenisisty uznawanego za bardziej solidnego i niepsującego zagrań.
Mówi się, że statystyki nie kłamią. W przypadku tenisa jednak nie zawsze mówią całą prawdę. Teoretycznie to Federer grał do tej pory lepiej, ale Djokovic jak nikt inny potrafi się na najważniejsze spotkania odpowiednio zmotywować. Z kolei Szwajcar ma tendencję do „blokowania się” w trakcie meczu. Cieszy fakt, że z każdym meczem cyferki przy nazwiskach finalistów były coraz bardziej okazałe. Może to oznaczać, że najlepsze dopiero przed widzami, znając historię tej rywalizacji, jest to prawie pewne.
Autor M.K
Źródło: