Najważniejsze osiągnięcia w karierze

2001

Pierwszy mecz w karierze Maria Sharapova rozegrała na Challengerze w Serasocie. Był to jednak nieudany debiut ponieważ przegrała z Karin Miller już w swoim pierwszym spotkaniu.

2002

Pierwsze zwycięstwo w cyklu ITF z Teryn Ashleyw turnieju Columbus 1. Pierwszy mecz w turnieju w Indian Wells i pierwsze starcie z zawodniczką z TOP 10 (porażka z Monicą Seles). Zwycięstwo w Challengerze w Japonii, Kanadzie, Peachtree. Dodatkowo porażka w Challengerze w Pitsburghu. Sezon zakończyła na 186 miejscu w rankingu WTA.

2003

Debiut Marii w Wielkim Szlemie. Po przebrnięciu kwalifikacji w Autralian Open, w pierwszej rundzie przyszła porażka Klarą Koukalovą. W maju wygrała challenger w Sea Island. Debiut we French Open wypadł podobnie jak ten w Australii, Maria przegrała w pierwszej rundzie z Magui Serną. Osiągnęła za to swój pierwszy półfinał w turniejach WTA, w Birmingham w półfinale lepsza okazała się Japonka Shinobu Asagoe. W Wimbledonie odniosła swoje pierwsze Wielkoszlemowe zwycięstwa odpadając dopiero w czwartej rundzie. W US Open wytrwała tylko dwie rundy. Na koniec roku udało jej się za to wygrać turnieje w Tokio i Quebecku. Sezon zakończyła na 32 miejscu.

2004

Był to przełomowy sezon dla Sharapovej. Szturmem wdarła się bowiem do pierwszej 10 rankingu WTA. W Australian Open odpadła w 3 rundzie. Na kolejny dobry wynik w swojej karierze musiała poczekać do French Open, gdzie dotarła do ćwierćfinału. Przed Wimbledonem wygrała turniej w Birmingham i liczyła na dobry start tym Wielkim Szlemie. Odniosła największy sukces w dotychczasowej karierze zgarniając tytuł po finałowym zwycięstwie nad Sereną Williams.Kolejny turniej wygrała jednak dopiero we wrześniu triumfując w Seulu, a następnie w Tokio i Zurichu. W swoim debiucie w Tour Champioships okazała się najlepsza ponownie ogrywając w finale Williams. Na koniec sezonu zajęła 4 miejsce w rankingu.

2005

Na początku sezonu zanotowała pierwszy półfinał w Autsralian Open. Później triumowała na kortach w: Tokio, Dausze, Miami i Birmingham. Na Wielkim Szlemie we Francji odpadła w ćwierćfinale, a w Anglii w półfinale, podobnie jak w Nowym Jorku. W turnieju kończącym sezon musiała uznać wyższość Amelie Mauresmo w półfinale. Na koniec zmagań zajęła w rankingu ponownie 4 miejsce.

2006

W Australian Open zaliczyła swój kolejny półfinał. Pierwsze zwycięstwo przyszło w Dubaju, a następne już w Indian Wells. Turniej w Miami zakończył się dla niej finałową porażką ze Svietlana Kuzniecovą. Rozczarowaniem zakończył się Rolland Garros gdzie wygrała tylko 3 pierwsze mecze. W Wimbledonie zatrzymała się w półfinale na liderce rankingu Mauresmo. Udało jej się za to triumfować w turnieju w San Diego co zwiastowało dobry wynik na US Open. Tak też się stało ponieważ w Nowym Jorku nie miała sobie równych i wygrała cały turniej. Przed końcem sezonu wygrała także turnieje w Linzu i Zurychu. Na Mistrzostwach WTA dotarła do półfinału gdzie przegrała z Justin Henin. Sezon zakończyła jako viceliderka rankingu.

2007

Po finałowej porażce z Sereną Williams w Australian Open awansowała pierwszy raz w karierze na pierwsze miejsce w rankingu. Później nastąpiła jednak seria spektakularnych porażek, którą zakończył dopiero półfinał Rollanda Garrosa. Pierwszy turniej wygrała dopiero w San Diego w lipcu. Był to jedyny wygrany turniej w 2007 roku bo w finale sezonu w decydującym meczu musiała uznać wyższość Justine Henin. W rankingu spadła na 5 miejsce.

2008

Kolejny sezon zaczęła mocnym uderzeniem wygrywając Autralian Open. Następnie triumfowała także w Dausze i Amelia Island. Dwa kolejne Wielkie Szlemy to wielkie klapy. We Francji zaledwie 4 runda, a w Anglii wygrała tylko jedno spotkanie. Oznaczało to kolejny spadek w rankingu na koniec sezonu- na 9 miejsce.

2009

Początek sezonu miała stracony ze względu na kontuzję ramienia, która wyeliminowała ją z gry do połowy maja. Pierwszym turniejem był więc ten rozgrywany w Warszawie, ale Sharapova niespodziewanie odpadła już w ćwierćfinale rywalizacji. French Open zakończyła na tym samym poziomie rywalizacji, a w Wimbledonie po raz kolejny mocno zawiodła- tylko drua runda. Pierwszy finał osiągnęła dopiero w sierpniu w Toronto, ale lepsza okazała się jej rodaczka Jelena Dementieva. Pierwsze zwycięstwo Maszy przypadło na turniej w Tokio pod koniec sierpnia. Było to jej jedyne zwycięstwo, a w rankingu osunęła się na 14 lokatę.

2010

W Australian Open odpadła już po pierwszym meczu, ale następnie triumfowała w Memphis i Strasbourgu. Na Rollandzie Garrosie odpadła bardzo szybko, ale powetowała to sobie finałem w Birmingham. Na Wimbledonie wygrała tylko trzy mecze podobnie jak w amerykańskim Szlemie. Sezon zakończyła na 18 miejscu.

2011

Pierwszy dobry wynik osiągnęła dopiero w Indian Wells gdzie dotarła do półfinału. W Miami poległa dopiero w finale. Najlepsza za to była podczas turnieju w Rzymie, a kolejny półfinał osiągnęła na French Open. Powetowała sobie też wcześniejsze klęski na Wimbledonie w finale pokonując Petrę Kvitovą. Przed końcem sezonu wygrała jeszcze turniej w Cincinnati. W rankingu wywindowała się na 4 pozycję.

2012

Udany początek sezonu po osiągnięciu finału w Melbourne. Następnie przyszły finałowe porażki w Indian Wells i Miami (z Agnieszką Radwańską). W Stutgarcie była już jednak najlepsza, podobnie jak w Rzymie. Po zwycięstwie w Rolland Garros skompletowała Karierowego Wielkiego Szlema i ponownie wskoczyła na pierwsze miejsce w rankingu. Dużym zawodem zakończył się Wimbledon, w którym wygrała tylko dwa mecze. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w meczu finałowym uległa Serenie Williams. Na US Open odpadła w półfinale, a w Pekinie i Mistrzostwach WTA przegrywała w finale. Nie utrzymała jednak prowadzenia w rankingu na koniec sezonu- ostatecznie 2 miejsce.

2013

Półfinałowa porażka w Australian Open na początek sezonu. Udany występ w Indian Wells zakończony końcowym zwyciestwem. Później nie miała szczęścia w finałach w Miami i Madrycie, ale triumf zanotowała w Stutgarcie. Blisko obrony tytułu była we French Open, ale ostatecznie przegrała decydujące starcie z Sereną Williams. Następnie zanotowała klęski na Wimblodonie i w Cincinnati. Z dalszej części sezonu wykluczyły ją problemy zdrowotne i zawirowania wokół posady jej trenera. Zajęła 4 lokatę na koniec sezonu.

2014

Pierwsze zwycięstwo odniosła dopiero w Stuttgarcie, by następnie okazać się najlepszą także w Madrycie. Zwycięstwem zakończył się także jej start we French Open. Później do turnieju w Pekinie ponosiła same klęski. Po triumfie w Pekinie przyszły 2 porażki w turnieju WTA Finals i odpadnięcie w pierwszej rundzie. Sezon zakończyła jako viceliderka rankingu.

2015

Rok zaczęła od porażki w finale Australian Open z Sereną Williams. Następny dobry wynik osiągnęła w Madrycie gdzie odpadła w półfinale, by zaraz potem wygrać turniej w Rzymie. Obronę tytułu we French Open zakończyła na 4 rundzie, a Wimledon na półfinale.