Duńska zawodniczka o polskich korzeniach. Od dzieciństwa otoczona sportem – jej ojciec był zawodowym piłkarzem, matka, jako siatkarka, występowała w reprezentacji Polski. Przygodę z tenisem zaczęła w wieku siedmiu lat. Gdy osiągnęła 15, rozpoczęła zawodową karierę tenisistki. Jej kortowymi idolkami są Martina Hingis i Steffi Graf. Jest praworęczna i używa oburęcznego backhandu. Jej styl gry opiera się na bardzo regularnym forehandzie, dzięki czemu jest niebezpieczna zza linii końcowej. Bardzo dobrze realizuje też taktykę meczową. Do tej pory wygrała 23 turnieje rangi WTA. Pomimo tego, że była liderką rankingu, nigdy nie zwyciężyła w turnieju wielkoszlemowym.
Zawodowy debiut w turnieju rozgrywanym w Cincinnatti.
Zwycięstwo w turnieju rangi ITF Circuit.
Tenisistka awansowała do pierwszej setki rankingu. Osiągnęła też półfinał w Tokio i drugą rundę na Wimbledonie i US Open. Do tego wygrała kolejne dwa tytuły rangi ITF Circuit.
Awans do najlepszej dwudziestki zawodniczek. Wozniacki zgarnęła trzy tytuły WTA – w Sztokholmie, New Haven i Tokio. Udało jej się dotrzeć do czwartej rundy Australian Open i US Open. Na trzeciej kończyła zmagania w trakcie Wimbledonu i Roland Garros.
Dunka zameldowała się w pierwszej piątce rankingu. Wygrała kolejne trofea rangi WTA – w Ponte Verda Beach, Eastbourne i New Haven. Była blisko wygranej w US Open, ale na jej drodze stanęła dobrze dysponowana Kim Klijsters. Do tego dołożyła czwartą rundę Wimbledonu i dwa razy trzecią – na Roland Garros i Australian Open.
Wozniacki awansowała na pierwsze miejsce rankingu. Przyczyniło się do tego sześć zwycięstw w turniejach WTA i 62 wygrane pojedynki. Udało jej się awansować do ćwierćfinału Roland Garros. Jeżeli chodzi o Wimbledon, to powtórzyła wynik sprzed roku, a w Australian Open udział zakończyła na czwartej rundzie. W US Open zanotowała kolejny dobry wynik – awans do półfinału.
Drugi sezon spędzony na szczycie rankingu i poprawienie zeszłorocznego wyniku zwycięstw, tym razem 63 razy pokonywała rywalki. Sześciokrotnie triumfowała w turniejach WTA i bardzo udanie startowała w Wielkich Szlemach. Australian Open i US Open przyniosły jej półfinały, Wimbledon czwartą rundę. Najsłabiej poszło na Roland Garros – tylko trzecia runda turnieju.
Spadek z pierwszego miejsca rankingu. Był to wyraźnie słabszy sezon Dunki. Źle prezentowała się w turniejach wielkoszlemowych. Najlepiej wypadła w Australian Open, gdzie zanotowała ćwierćfinał. Na French Open odpadła w trzeciej rundzie, ale już na Wimbledonie i US Open nie była w stanie pokonać pierwszej rywalki.
Jeden wygrany turniej WTA w Luksemburgu. Osiągnięcie trzeciej rundy US Open.
Dunka, choć z problemami, ciągle utrzymuje się w pierwszej dziesiątce rankingu. W Australian Open awansuje do trzeciej rundy, ale Roland Garros przynosi porażkę już w pierwszej. Na wimbledońskiej trawie odpadła w czwartym pojedynku. Najlepszy występ zanotowała na US Open – drugi raz w karierze zagrała w finale, jednak i tym razem przegrała z Sereną Williams.
Zwycięstwo na turnieju w Kuala Lumpur. Obecnie piąte miejsce rankingu WTA.
Statystyka serwisu | |
---|---|
91 | Asy |
81 | Podwójne błędy |
69% | 1 serwis |
72% | Wygrane gemy serwisowe |
59% | Wygrane punkty po serwisie |
Statystyka returnu | |
---|---|
41% | Wygrane returny po 1 serwisie |
57% | Wygrane returny po 2 serwisie |
44% | Wygrane gemy przy returnie |
47% | Wygrane punkty przy returnie |
53% | Wygrane punkty |
Tytuły w singlu (23) | |
---|---|
2015 | Kuala Lumpur |
2014 | Istambuł |
2013 | Luksemburgu |
2012 | Seul |
Moskwa | |
2011 | Dubai |
Indian Wells | |
Charlestone | |
Bruksela | |
Kopenhaga | |
New Haven | |
2010 | Ponte Vedra Beach |
Kopenhaga | |
Montreal | |
New Haven | |
Tokio | |
Pekin | |
2009 | Ponte Vedra Beach |
Eastbourne | |
New Haven | |
2008 | Sztokholm |
New Haven | |
Tokio |
Finały w singlu (17) | |
---|---|
2015 | Auckland |
Stuttgart | |
2014 | US Open |
Tokio | |
2013 | Indian Wells |
2012 | Kopenhaga |
Sofia | |
2011 | Doha |
Stuttgart | |
2010 | Indian Wells |
WTA Finals | |
2009 | Memfis |
Charlestone | |
Madryt | |
Bastad | |
US Open | |
2008 | Luksemburg |
Tytuły w deblu (2) | |
---|---|
2009 | Memfis |
2008 | Pekin |
Finały w deblu (1) | |
---|---|
2006 | Memfis |